BELGISCHE ONTWERPSTER: "EEN HOED VRAAGT EROM DAT JE ZIJN MYSTERIES ONTRAFELT."
 |
| De rugstip-goudoogdaas-hoed, door Anke Tacq gemodelleerd naar een door Toon Tellegen gefantaseerd insect in één van zijn fabels. |
Een van de mooiste, onopvallende insecten is de goudoogdaas, met zijn glanzende, blauwgroene ogen en zijn gele achterlijf. De Belgische hoedenontwerpster Anke Tacq (47), ruim 15 jaar actief in haar atelier in Wijgmaal bij Leuven, liet zich door de goudoogdaas inspireren, een bijzonder juweeltje uit het rijk der insecten. De goudoogdaas speelt een opvallende rol in een kinderverhaal van Toon Tellegen. De Nederlandse schrijver-dichter, geliefd om de amusante situaties die hij in zijn fabels schetst, voert in één van zijn werken de bizzare rugstip-goudoogdaas ten tonele, een beestje met een onuitsprekelijke naam en een opvallend onopvallend karakter. Dat is wel grappig met die rugstip-goudoogdaas. Het diertje wilde eigenlijk alles, behalve opvallen, dat vond hij verschrikkelijk. Hij ging altijd achteraan staan en zocht op verjaardagen altijd een zo donker mogelijke hoek op. De rugstip-goudoogdaas verborg zich graag, maar viel altijd op. Hij woonde tussen de bladeren van de esp, waar niemand zijn huis kon zien. En als iemand hem vroeg waar hij woonde, mompelde hij iets onverstaanbaars, dat nog het meest leek op ‘nergens’.
Anke Tacq woont wel degelijk ergens. Zij woont in haar hoeden, die op hun beurt ook een opmerkelijk verhaal vertellen. Zo ook de ‘rugstip-goudoogdaas-hoed’, gemodelleerd naar de creatie van Toon Tellegen. Zij vertelt: “Een hoed dient in onze doorsnee opvatting om het lichaam te sieren of te beschermen, maar daarnaast kan het veel meer zijn. Sommige hoeden zijn anders, zij trekken de aandacht naar zich toe, zoals een beeldend kunstwerk. Hoe meer je ernaar kijkt, hoe bevreemdender zij werken. Je gaat op de hoed zelf letten. Hij vraagt erom dat je zijn mysteries ontrafelt, zoals in de fabel van Toon Tellegen. Ze citeert: “Wat een hoed! Wat een hoed!’ riepen de dieren naar elkaar. De rugstip-goudoogdaas zat onder de hoed, die langzaam verder over zijn gezicht en vervolgens over zijn hele lichaam schoof. Niemand keek naar hem en niemand dacht aan hem.”
Een inspirerende jeugd: opgroeien in een huis gevuld met wol en draden
Hoedenontwerpster Anke Tacq, geboren in Gent en jarenlang woonachtig in Lokeren, stamt uit een kunstzinnig milieu en groeide op in een huis gevuld met draden en wol en allerlei soorten textiel. Haar moeder, Nora Chalmet, is een gerenommeerd textielkunstenares en maakt fraai installatiewerk en 3-dimensionale weefwerken. Met name in Belgische textielkringen geniet zij grote bekendheid. Anke vertelt over haar jeugd: “Ik was een creatief meisje vroeger en hield van tekenen, schilderen en ook heel erg van mezelf verkleden. Ik leefde in een fantasiewereld en mocht graag prinsesje spelen toen ik 8 jaar was. Ik hield van romantische films over Keizerin Sissi en wilde ook met een hoepelrok lopen. Toen ik dat tegen mijn moeder zei, maakte ze een hoepelrok voor mij. Geleidelijk aan raakte ik in mode geïnteresseerd. Ik heb die kunstzinnige eigenschap van mijn moeder meegekregen. Mijn moeder was eerst tekenlerares en later textielkunstenares. Ze is uiteindelijk verder gegaan in handweven. Ze was altijd met textiel bezig. Later is ze met metaaldraad en papier gaan werken. Maar bijvoorbeeld ook met linten van typemachines. Ze maakt creaties voor in de ruimte. Je krijgt dat als kind in je poriën mee, van kleins af aan. Op vakantie gingen we samen exposities bezoeken . Ik heb al die indrukken in me opgenomen als een soort spons, ergens onbewust.:" Na de middelbare school volgde Anke op de Kunstacademie in Brussel grafische vormgeving. Vervolgens volgde zij de opleiding hoeden maken op de Brusselse vakschool Brucemo. Inmiddels is ze 20 jaar hoedenontwerpster en sinds 11 jaar docente hoeden maken. Momenteel geeft ze les in Leuven, in Bree (Belgisch Limburg) en op de dagopleiding Fashion bij het Busselse opleidingsinstituut Syntra. Anke: "Ik geef les in hoedenmaken aan volwassenen. Dit jaar heb ik ook enkele groepen waaraan ik de basistechniek van het naaien leer."
Leermeester Christophe Coppens. "Hij maakte sterke beelden in een hoed."
 |
|
Portretfoto van de Belgische ontwerpster Anke Tacq, met de wel zeer bijzondere 'Rugstip-goudoogdaas-hoed', een creatie naar een fabel van Toon Tellegen. |
Anke Tacq bekwaamde zich in het échte artistiek ontwerp bij haar leermeester Christophe Coppens, destijds een opkomend hoedenontwerper in Brussel, die uitgroeide tot één van de grote namen in de Belgische mode-industrie. Coppens voerde jaren een gerenommeerde modezaak in Brussel. Anke was eerst zijn leerlinge op de modevakschool Brucemo, en daarna drie jaar zijn assistente in zijn atelier in Brussel. Coppens is twee jaar geleden met het modewerk gestopt en profileert zich sindsdien als beeldend kunstenaar in Los Angeles. Tot 2012 stond hij internationaal bekend als modeontwerper (accessoires) en hoedenontwerper. Op 21-jarige leeftijd richtte hij zijn eigen label voor modeaccessoires op. Zijn eerste experimentele hoedencollectie werd snel internationaal opgemerkt; in de jaren daarna ontwierp hij volledige collecties accessoires voor mannen en vrouwen. Anke: "Hij was ook een heel eigenzinnig ontwerper. Hij had een theater-, acteurs- en regisseursopleding gevolgd. Coppens maakte sterke beelden in een hoed. Hij heeft hoeden gemaakt met een handvorm op de bovenkant en ook modellen waarin de contouren van een gezicht zijn verwerkt. Hij maakte zeer artistieke modellen."
"Een hoed kan een sieraad zijn, functioneel of symbolisch en verhalend."
 |
| Een aparte creatie van Anke Tacq: de schoenhoed, een model vol symboliek met een klein bruin schoentje, afgewerkt met veren. |
Anke Tacq is een kunstzinnige
hoedenontwerpster die haar
eigen lijn volgt. Ze houdt zich niet bezig met modetrends of seizoenskleuren, ze presenteert haar modellen niet op prominente catwalks, ze manoeuvreert bijna net zo onopvallend als de rugstip-goudoogdaas. Ze houdt van hoeden met een verhaal. Ze is geen ontwerpster die grote, monumentale, fleurrijke hoeden creëert, maar modellen naar eigen fantasie, geboren uit een innerlijk wereld vol bezieling. Anke: “Ik denk dat je in een hoed een heel verhaal kan vertellen. Een hoed kan van alles zijn. Het kan een sieraad zijn, een decoratie, hij kan functioneel zijn, hij kan je bijvoorbeeld beschermen tegen de zon of tegen de kou. Maar de hoed kan ook symbolisch of verhalend zijn. Veel hoeden blijven oppervlakkiger, omdat ze misschien louter bedoeld zijn als sieraad of functionele hoed. Ik zie hoeden als kunstobjecten. Zo heeft een schilder dat ook, denk ik. Mijn hoeden zijn niet zoals je er tien in een dozijn vindt. Zo heb ik een schoenhoed ontworpen, bestaande uit een klein bruin schoentje afgewerkt met veren, die symboliseren voor mij de kracht, en ook de gang egens naar toe en de vlucht ergens vandaan. Zoals bijvoorbeeld vluchtingen, die steeds ergens vandaan komen en ergens naar toe vluchten. Dat beeld heeft mij geïnspireerd. Het beeld van mensen die de kracht vinden om ergens anders een beter leven te zoeken.”
Veerkracht - Een hoed met een persoonlijk verhaal
Anke Tacq laat zich bij haar creaties inspireren door de natuur, landschappen, kleurrijke vogels en - soms ingrijpende - dingen die ze meemaakt. Zo heeft ze een groene vogelhoed gemaakt, die veerkacht symboliseert. Anke: "Daar zit een persoonlijk verhaal achter. Toen ik op Nieuwjaarsdag 2016 wakker werd, keek ik uit het raam. Het eerste beeld dat ik zag, was een dood vogeltje dat tegen het raam was aangevlogen. Hij lag nog helemaal intact op de grond. Ik heb dat beeld gefotografeerd en één dag later kregen we het droevige nieuws dat mijn schoenmoeder bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen. Voor mij waren die twee indrukken van mijn overleden schoonmoeder en dat dode vogeltje samengesmolten en dat heb ik in die hoed verwerkt. Die heb ik toen Veerkracht genoemd."
Deelname aan verschillende Kunstroutes: een ideaal platform om te exposeren
 |
| Duo-expositie van hoedenontwerpster Anke Tacq en juwelenmaakster Veerle Deneef op Kunstroute Hageland, bij Leuven, België. |
Anke Tacq, die zelf zo'n 30 tot 40 hoeden heeft, ontwerpt en maakt de hoeden zelf met de hand. Ze loopt met haar creaties niet vooraan op de belangrijke Europese modepodia, maar neemt regelmatig deel aan kunstroutes in België waar ze met meerdere kunstenaarts exposeert. De symbiose van verschillende kunstdisciplines bevalt haar. Zo is zij vorig jaar een duo-expositie aangegaan met juwelenontwerpster Veerle Deneef. Gezamenlijk hebben zij in 2016 voor het eerst geduetteerd op Kunstroute Hageland, waarbij de artistieke voorwerpen van beiden getoond werden. Samen vormen zij ook een dialoog, waarbij zij stenen en pluimen als vertrekpunt hebben genomen. Anke: "We zijn ieder van stenen en pluimen uitgegaan. We maakten een object voor de ander en gaven dat aan elkaar door, zodat we uit elkaars werk inspiratie konden vatten. Deze jaarlijkse kunstroute is een mooi platform, waarmee we de mensen kunnen bereiken. Verder exposeer ik nog op een andere kunstroute in Leuven, in het Franstalige gedeelte in België, net over de taalgrens."
Veel vrouwen tooien zich graag met hoeden. Anke Tacq is al jaren hoedencompositeur, die de kunst van het hoeden maken verstaat. Zij zegt: "Hoeden maken is eingelijk beeldhouwen met materialen. Het combineren van kleuren en vormen. En de kunst is vooral om een idee wat je hebt vorm te geven in een object dat mooi en elegant is. Ik werk graag met vilt, leer en pluimen van vogels, die ik in de modellen integreer. Ik werk graag met natuurlijke materialen. Ik heb ook een hoed gemaakt van gevochten leren banden die aan elkaar genaaid waren. Die kon je omvormen tot een handtas. Dat was op zich niet moeilijk, maar je moet met soepel leer werken, omdat het niet te zwaar mag zijn."
'Tot op de graat', een exotische vishoed van sinamay
 |
| 'Tot op de graat', de bijzondere 'vishoed' van Anke Tacq. |
In het samenspel met Veerle Deneef maakte Anke Tacq vorig jaar een zogenaamde vishoed gemaakt van witte sinamay, een weefsel van natuurlijke vezels, uit exotische streken. Anke: "Veerle zou een broche ontwerpen met het kaakbeen van een vis. Het leek wel een monstertje of zoiets. Toen ging bij mij de inspiratie werken en heb ik een hoed gemaakt in de vorm van een vis, met een pluim die de vorm had van een visgraat. De lijn van de hoed volgde de beweging die een vis in het water maakt, als hij glibbert of sierlijk uit het water springt. Dat kon ik met sinamay mooi verbeelden. Dat is de vrijheid waarmee je iets kan verbeelden. Aan de voorkant heb ik een band aangebracht die verwijst naar de schubben en de glinstering van de huid van een vis. Deze 'vishoed' heb ik 'Tot op de graat' genoemd. Dat is een uitdrukking, als je ergens in doorgaat of als je ergens tot op de graat i doorgaat. Veerle Deneef: "De kracht van Anke’s hoeden is autenthiciteit. Het verhaal wat een sieraad brengt, vind ik in de hoeden van Anke ook terug. De sierende waarde mag je niet uit het oog verliezen."
Avondhoeden, deukhoeden en haaraccessoires
Anke Tacq ontwerpt dames- en herenhoeden en haaraccessoires. "Ik maak hoeden voor vrouwen en mannen. Voor vrouwen ontwerp ik met name avondhoeden, uitgaanshoeden en hoeden voor speciale gelegenheden. Ik heb weleens een hoed voor een vrouw gemaakt in de vorm van een zadel, waarmee zij naar de paardenraces in Engeland wilde. Ik heb ook een hoed ontworpen voor een vrouw die tijdens het fietsen beschermd wilde zijn tegen de kou. Bij de mannenhoeden zit je al heel snel in klassieke bolhoeden of een deukhoed. Het ontwerp- en maakproces van een hoed is wel tijdsintensief. Je bent er soms wel 10 tot 20 uur mee bezig. De haaraccesoires gaan niet op een hoed, die zijn voor op een diadeem. Ik maak dan een soort hoofdjuweel, een broche of corsage. Ik heb vroeger nog sjaals gemaakt, maar dat doe ik nu niet meer. Ik maak ook wel klassieke hoeden, maar dan voeg ik er altijd een klein detail aan toe. Een artistiek detail, zodat het mijn signatuur heeft."
Inside Out - Jezelf binnenste buiten keren, de rode draad in haar oeuvre
Anke Tacq heeft in haar carrière een aantal interessante hoedenseries ontworpen. Zo is er de reeks "Inside Out", een collectie waarbij ze zich liet inspireren door het idee van jezelf binnenste buiten keren en je innerlijk wel of niet laten zien aan de buitenwereld. Dit is een thema dat als rode draad door haar hele œuvre loopt. Hier vertaalt ze dit in het werken met ‘haar’ en ‘kapsels’, datgene wat door het dragen van een hoed juist verborgen is. Uit een verhaal van Toon Tellegen tekent zij op: "de krekel was zo nieuwsgierig naar wat hij nu eigenlijk voelde, ergens binnen in zich, dat hij zich binnenste buiten keerde om daarachter te komen…” Anke vertelt: "Het idee dat mensen van binnen soms met van alles kunnen zitten, maar dat je dat aan de buitenkant niet ziet, vond ik intrigerend. In het verhaal van Toon Tellegen zien we een krekel die zo nieuwsgierig was naar zijn gevoelens. Tellegen schrijft hele mooie dierenverhalen. Hij schrijft eigenlijk over menselijke vraagstukken en inzichten. Dat raakt mij dan. Als ik dat lees wil ik daar iets mee doen."
 |
 |
My Secret Garden - Een innerlijke tuin van verlangen
Deze collectie is geworteld in een innerlijke tuin van verlangen, dromen en fantasie. Een geheim gevoelsleven wordt omgezet in intigrerende hoeden en 'fascinators'. De ene keer is dat door het fragiele kantwerk, een andere keer door een dubbele betekenis, soms door een aparte vormgeving – puur en vrouwelijk.
 |
| Sfeervolle beeden illustreren de bijzondere collectie 'My secret garden'. Hoeden gemaakt van natuurlijke materialen, in organische vormen, zoals plantenbladeren, geven de vrouw een exquise uitstraling. |
Miss Butterfly - Hoeden gemodelleerd naar insecten en vlinders
Deze collectie is geïnspireerd op de wereld van de insecten en vlinders. De fragiele schoonheid, structuur en lichtheid van deze kleine wezens worden vorm gegeven in hoeden, diadeems, haardecoraties en corsages. Zo krijgt de draagster een mysterieuze, elegante en soms frivole uitstraling net wat een vlinder ook oproept.
 |
Voor meer informatie, kunt u terecht op de website van Anke Tacq: www.anketacq.be