People, Place, Purpose are the architecture perspectives from which Mecanoo designs buildings to express the user's identity in a globalised world. From the texture of a local stone to the colours of a fruit tree or the rituals followed by inhabitants, Mecanoo is driven to create buildings that have strong links with their environment. Seventeen projects, built under widely different conditions, show the world according to Mecanoo.
WEI-WU-YING CENTER FOR THE ARTS IN KAOHSIUNG
RAISES TAIWAN CULTURE TO A GLOBAL LEVEL
A COMBINATION OF CITY, FOREST AND DESIGN INTELLIGENCE
The National Kaohsiung Center for the Arts, is an iconic Cultural center for the people of Taiwan. The start of the building was in 2007 and it will be opened some ten yeaers later, in 2017. The center accommodates a lyric theatre (2260 seats), a playhouse (1254 seats), a recital hall 470 seats, a concert hall (2000 seats), a public library of 800 m2, restaurants, rehearsal halls for music and dance and congress halls. Senior Architectural Engineer Friso van der Steen, Project Director of the mega-theatre in Kaohsiung: "Dit zijn vier specifieke zalen voor opera, theater, kamermuziek en concerten. Dat betekent dat het hele complex een gigantische variëtiet aan voorstelling biedt. Kaohsiung is de tweede stad, van het land, na de hoofdstad Taipe. Tot nu toe was eigenlijk maar één national art centre in Taipe, maar er komt nu een tweede bij, en dit heeft meer zalen."
The National Kaohsiung Center for the Arts (Wei-Wu-Ying Art Center) symbolizes the transformation of Kaohsiung, once a major international harbour, into a modern, diverse city with a rich cultural climate. The shape of the building is inspired by the Banyan trees. The Banyan tree is a fig that starts its life as an epiphye (a plant growing on another plant) when its seeds germinate in the cracks and crevices on a host tree or on buildings and bridges. Like other fig species banyans supply shelter and food for fig wasps and in turn, the trees are totally dependent on the fig wasps for pollinations. Older Banyan trees are characterized by their aerial roots, that grow into thick woody trunks which, with age, can become indistinguishable from the main trunk. The Taiwan banyan tree is widely distributed as an ornamental plant. Planted as a shade tree, it is one of the most common street trees in warm climates.
 |
 |
| Photo left: Banyan trees in Taiwan., planted as shade trees. | Photo right: An older Banyan tree, characterized by its aerial roots. |
"The theatre in Kaosiung is a spectacular project, something out of the ordinary."
Friso van der Steen, Project Director of the multifunctional Center of Performing Arts, a building that Mecanoo has been working on for nearly 10 years, describes it as a spectacular challenge with an exceptional level of complexity. He has paid more than 50 visits to Taiwan since Mecanoo won the international design competition for the building in 2006. "This is a spectacular, fascinating project," he says. "It's very rare to be given the task of constructing such a beautiful building in a landscape setting. It has been a once-in-a-lifetime-experience for me. We won the competition because our design matched the subtropical climate in which the theatre has to operate and the 65-hectare Metropolitan Park, in which it is situated, and because we kept within the budget. Most of the other entries that reached the finals were dull, uninspiring monoliths."
"We hebben het idee van de Banyan-bomen vertaald naar het gebouw."
 |
| Banyan Plaza op de begane grond, onder het gebouw, geïnspireerd op de clusters van Banyan-bomen in de directe omgeving van het complex. |
Friso van der Steen explains: "Het dak is geinspireerd op de Banyan-bomen met hun weelderige kronen. Banyan Plaza is in feite een overdekte open ruimte, gemaakt naar het idee van de Banyan-bomen in de omgeving, dat zijn hele clusters van bomen. Die gaan in elkaar over, dat hoort bij een soort oerwoudomgeving met meerdere stammen. De kronen van die bomen groeien naar elkaar toe. Dat is vertaald naar het gebouw, dus net zoals je onder een cluster van bomen door kan lopen, kan je bij ons onder het gebouw doorlopen en je zou kunnen zeggen: elke zaal is in feite de stam van een boom. Er zijn vier zalen, dus vier stammen. En dan heb je naast die vier zalen ook nog twee andere stammen, een ingangsstam en een stam voor alle mensen die er werken in de zaal. Dus in de voetafdruk van het gebouw staan eigenlijk 6 stammen en die komen samen in het dak wat de hele voetafdruk overspant. Je kunt dwars door het gebouw heen lopen, dan krijg je al de schaduw van het gebouw, net alsof je onder een boom doorloopt. Dat was juist die aansluiting die wij maakten met de lokale bomen in dit geval; het lokale, subtropische klimaat. Daar hebben we o.a. de prijsvraag op gewonnen. Door ons te verdiepen in het klimaat, hebben we rekening gehouden met beschutting tegen regen en zon; door een open overdekte buitenruimte te maken, waar de wind ook goed doorheen kan waaien. Dat merk je als je buiten het gebouw loopt dan is het veel warmer en vochtiger, dan wanneer je onder het gebouw gaat staan. Je voelt tegelijk die schaduw en die bries langs je heen gaan. Het is nu bijvoorbeeld in Kaohsiung ruim 30 graden, dus het is gewoon in de volle zon niet prettig; maar als je onder het gebouw gaat staan, dan voel je je gelijk beschut, en je voelt die wind langs je heen en dan voel je je gelijk prettiger. Wij hopen dat straks heel veel mensen beschutting gaan zoeken onder het gebouw. In die open, ruimte, kan men gaan dansen of Tai-Chi beoefenen, wat je in Taiwan veel ziet. Dat zie je heel veel mensen doen in publieke ruimtes in Taiwan. Altijd is dat onder een luifel of onder een boom; en ons gebow is één grote ruimte één grote boom, dus daar is ontzettend veel ruimte voor heel veel mensen om wat te doen."
 |
 |
| Banyan Plaza by night. Het materiaal van de huid van de open, overdkete ruimte is 6 mm dik, gekromd staal. Op de afbeelding ziet men achterin een paars gekleurde roltrap, die de bezoekers naar de hoger gelegen foyer in het gebouw leidt. | Hier ziet men de omspannende huid, die wit geschilderd is. Dit geeft de mogelijkheid om met verlichting beelden van voorstellingen die in een van de zalen spelen, op de ‘huid’ te projecteren. Hierdoor kunnen sfeer, beelden, en kleuren in Banyan Plaza worden gewisseld. |
"Voor de huid hebben we samengewerkt met de scheepsbouwindustrie. Daar kon men een gekromde naadloze vorm maken, die de hele ruimte omsluit."
 |
| Project Director Friso van der Steen, Mecanoo Architecten, Delft, the Netherlands |
Friso van der Steen vervolgt zijn technische uitleg:: "Het materiaal van de huid, is gekromd staal, deze huid is met behulp van scheepsbouwtechniek gemaakt. De vlakke staalplaten zijn in de juiste gekromde vorm ‘geklopt’ en in het werk aan elkaar gelast tot een naadloze ‘huid’. Vanwege het subtropische klimaat in Kaohsiung vindt het leven zich vooral ’s avonds buiten af. Wij wilden dus de Banyan Plaza ’s avonds mooi ‘aankleden’ met lichteffecten (de beelden hierboven laten voorbeelden daarvan zien). Er zou inderdaad een voorstelling die in een bepaalde zaal plaatsvindt geprojecteerd kunnen worden. In de gaten van de huid aan de bovenzijde zitten de verlichtingsspots. We hebben twee formaten gaten: kleine en grote. In de vloer zitten vloerpotten (dit zijn verlichtingsspots in de vloer die de ‘huid’ van onder aanschijnen. Verder hebben we nog 12 grote ‘kroonluchters’. Hier zitten ook allemaal verschillende lichteffecten in."
De samenwerking met de lokale scheepsindustrie was een vondst. Daar was men in staat een naadloze huid te maken, zonder repetitieve vormen. Friso van der Steen: "Met bestaande bouwsystemen kom je daar niet mee uit, want daar wordt eigenlijk altijd gewerkt met prefabriceren en repetitie, maar dat werkte niet voor de vorm die wij wilden maken. Topen heb ik een scheepsbouwer gebeld, en uiteindelijk heeft dat ertoe geleid dat ze mee hebben geholpen met het engineeren van het ontwerp van de huid. Er is echt een scheepsbnouwer op de bouwplaats gewest, die de huid heeft gemaakt, een naadloze vorm, die de hele ruimte omsluit, dus het is als het ware één soort naadloos doek van staal, die Banya Plaza omspant. Scheepsbowers kunnen werken met complexe, vaak kromme vormen. Dat heeft resultaat gehad."
 |
Design based on a seamless integration with the surrounding landscape
Mecanoo designed the National Kaohsiung Center for the Arts (Wei-Wu-Ying Center), located on a former military terrain, as an integral part of the adjacent subtropical park to have a positive social impact on the residents of Kaohsiung whose population counts almost 3 million. Friso van der Steen explains: "Het hele gebouw ligt midden in een groot, subtropisch park, van 800 vierkante meter. Dat park was vroeger een militair terrein, een kazerneterrein. Maar momenteel worden er heel veel kazerneterreinen afgestoten door de defensiebezuinigingen. Doordat het misschien wel 100 jaar een kazerneterrein is geweest, hebben die Banyan-bomen zo groot kunnen groeien. Want dat terrein was jarenlang een onneembare, ommuurde vesting, dus daar is in 100 jaar niets veranderd. De kazernegebouwen zelf, de barakken, zijn voor een groot deel gesloopt, maar die bomen zijn blijven bestaan en het park is daar in feite omheen ontworpen. Dus we hadden in één keer een park dat volgroeid is."
The new cultural complex will be the largest in Asia at 141,000 sqm. Het geavanceerde, multifunctionele gebouw in de tweede stad van Taiwan valt op door zijn esthetische vorm, aanpassingen aan klimatologische omstanidgheden en de grootte van het complex. Friso van Steen legt uit: "Het komt eigenlikjk niet voor in de wereld dat er zulke grote theatercomplexen worden gebouwd. Het is mondiaal gezien een heel geavanceerd ontwerp. Het heeft een mooie verschijningsvorm, maar het is vooral op een hele logistieke, logische manier ontworpen, met veel aandacht voor hoogwaaridfge akoestiek en verlichting, met name op de Banyan Plaza, waar veel met effecten gespeeld wordt. We hebben een heel creatief gebow ontworpen met de computer. Dit onwerp had je 15 jaar geleden niet kunnen maken, omdat het gewoon niet uit te tekenen is met de hand."
Ook het dak is bijzonder. Het dak begint op parkniveau, waar het een soort amfitheater vormt met het aangrenzende park als een soort podium. Waar het dak de grond raakt, wordt het een open lucht- theater. Vanaf dat punt gaat het golvende dak omhoog naar het hoogste punt, de top van de operazaal, die 38 meter boven de vloer ligt. Het dak is in feite een 3-dimensionaal, dubbel gebogen doorlopende vorm, dat, als het eenmaal klaar is, uit 10 lagen zal bestaan. Door de golvende structuur van het dak krijgt het gebouw een fraaie, esthetische uitstraling. The roof is about 35,000 sqm of double curved standing seam. De golving van het dak wordt gevormd, door de hoogte van de toneeltorens, de operazaal en de toneelzaal, waardoor er een een daklandschap van 3 bergen ontstaat.
Client: Preparatory Office of The Wei-Wu-Ying Center for the Arts of the Council for Cultural Affairs, Taiwan.
Architect: Mecanoo architecten, Delft, The Netherlands
Local architect: Archasia Design Group, Taipei, Taiwan
For further information please visit the following website: www.mecanoo.nl